O muzyczno-literackich śledztwach i pewnej łazience opowiada reżyser filmu „GDZIE JESTEŚ JOÃO GILBERTO?” Georges Gachot.

Jan Marecki: W jakich okolicznościach postanowił pan zrobić film o João Gilberto?

Georges Gachot: Od 2003 roku zrealizowałem trzy filmy o brazylijskiej muzyce. Jeden z nich, „O Samba” był pokazany na Festiwalu Dwa Brzegi w 2014 roku. W trakcie zagłębiania się w brazylijską muzykę, poczułem, że muszę odnaleźć jej króla, czyli twórcę bossa novy, João Gilberto. Gdy w 1958 wymyślił ten gatunek, otworzył tym samym nowy rozdział w historii tzw. MBP (Música Popular Brasileira). A więc spotkanie z Gilberto to klucz do skarbca z brazylijską muzyką współczesną.

Film ma też drugiego bohatera, niemieckiego dziennikarza Marca Fischera.

Nie byłem pierwszą osobą, która chciała się dowiedzieć, jak powstała bossa nova. Niemiecki dziennikarz Marc Fischer przyjechał na kilka tygodni do Rio de Janeiro w 2010 roku i próbował odnaleźć João. Króla nie spotkał, ale zebrał mnóstwo materiału, rozmawiał z wieloma osobami, które znały Gilberto, w tym jego kobietę. Po powrocie do Berlina napisał świetną książkę, a dwa miesiące potem popełnił samobójstwo. Ponieważ ja sam wielokrotnie próbowałem poznać João Gilberto, wpadłem na pomysł, że będę kontynuował śledztwo Fischera. W tym sensie mój film to opowieść detektywistyczna.

Twoja anegdota z książki Fischera?

Ta o graniu w łazience. Fischer odkrył, że Gilberto grał w tym pomieszczeniu, ponieważ odpowiadała mu jego akustyka. Dom, w którym znajduje się łazienka, stoi w miejscowości Diamentina, zwanej tak, ponieważ lokalną walutą były diamenty. Fischer wytropił ten budynek, zaszył się w nim i napisał rozdział o próbach Gilberto. Też tam pojechałem i wszedłem tam z kamerą, pół wieku po João Gilberto i kilka lat po Fischerze. Dodam, że pierwszy raz pojawiłem się przed kamerą w swoim filmie. W ten sposób muzyka, tekst i obraz pięknie się połączyły w całość.

Rozmawiał: Jan Marecki, „Głos Dwubrzeża”

« Na psa urok Artystą trzeba się zachwycić »