Festiwal Dwa Brzegi zamykamy olśnieniem tegorocznego festiwalu w Cannes, nagrodzonym 10-minutowymi owacjami na stojąco. „DOGMAN” w reżyserii Mattea Garrone oczaruje was humorem, siłą emocji i do głębi poruszającym przekazem.

Zaklęcie działa od pierwszej sceny, w której pojawia się główny bohater, Marcello. To spokojny człowiek, kochający ojciec, a z zawodu fryzjer psów (jeden z nich został doceniony tzw. Psią Palmą w Cannes!). Film opowiada o narastającym konflikcie tytułowego „psiarza” z miejscowym bandytą, byłym bokserem, dla którego jedynym znanym językiem jest przemoc. Problematyka filmu nie zawęża się tylko do sporu między silnym a słabym, ani nawet do próby zemsty. Tak swoje intencje tłumaczy reżyser „Dogmana”: „Jest to film, który za pomocą przejaskrawionej fabuły, opowiada o czymś, co dotyczy nas wszystkich. Mówię o konsekwencji wyborów, których codziennie dokonujemy, aby przetrwać; wszystkich ‚tak’, które mówimy i które nie pozwalają nam już powiedzieć ‚nie’; różnicy między tym, kim jesteśmy, a tym, za kogo się uważamy.”

Matteo Garrone to mistrz łączenia surrealizmu z realizmem, opowiadania o mrocznych stronach świata i człowieka poprzez magię oraz niedopowiedzenie. W 2008 jego dotąd najgłośniejszy film „Gomorra” zdobył Grand Prix Festiwalu w Cannes. Cztery lata później włoski reżysera powtórzył sukces filmem „Reality”, który choć osadzony w kolorowym świecie rozrywki, jest wciąż opowieścią o tym, jak system niszczy człowieka.

Warto tu zwrócić uwagę na odtwórcę głównej roli, Marcello Fonte’ego, który dostał w Cannes nagrodę dla Najlepszego Aktora. Porównywany do Al Pacina i Roberta Benigniego, ma jednak własny urok, który zamienia ten mocny film w obraz czuły, wzruszający i pełen humoru.

Barbara Trojanowska, „Głos Dwubrzeża”

« NUMER ÓSMY Na tropie bossa »