Dekorator wnętrz próbuje odtworzyć czas miniony, z okruchów kultury materialnej (…) kreuje nową rzeczywistość filmową – mówi Ewa Braun.

Na wystawie można obejrzeć efekty mojej pracy w filmach, które są mi szczególnie bliskie oraz z warsztatów ze studentami, jakie prowadzę w Szkole Filmowej – mówiła Ewa Braun na wernisażu wystawy „Odtwarzanie minionych światów”. – Dekorator wnętrz próbuje odtworzyć czas miniony, z okruchów kultury materialnej, za pomocą różnych przedmiotów, kreuje nową rzeczywistość filmową. Jednak fenomenem scenografii filmowej jest to, że wraz z zakończeniem zdjęć przestaje istnieć – tłumaczyła.

Ewa Braun współpracowała z wybitnymi reżyserami, m.in. z Andrzejem Wajdą („Wielki tydzień”, 1995), Agnieszką Holland („Europa Europa”, 1990), Krzysztofem Zanussim („Brat naszego Boga”, 1997; „Dotknięcie ręki”, 1992; „Życie za życia. Maksymilian Kolbe”, 1991; „Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest”, 1988; „Spirala”, 1978), Peterem Kassovitzem („Jakub Kłamca”, 1999), Januszem Majewskim („C.K. Dezerterzy”, 1985, „Zaklęte rewiry” 1975, „Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny”, 1982, „Sprawa Gorgonowej”, 1977), Wojciechem Jerzym Hasem („Nieciekawa historia”, 1982, „Pismak”, 1985), Volker Schlöndorff („Król Olch”, 1996). Pracowała także przy serialach i produkcjach telewizyjnych, takich jak „Kariera Nikodema Dyzmy” Jana Rybkowskiego, „Królowa Bona” Janusza Majewskiego czy „Zaklęty dwór” Antoniego Krauze.

– Większość filmów, przy których pracowałam, to były tzw. „filmy z epoki”, w których oprawa scenograficzna stanowiła istotną rolę – podkreślała Ewa Braun. – Pełniąc obowiązki dekoratora wnętrz, musiałam się zmierzyć z różnorodnością wyzwań, od wykreowania przekonującej wizji rzymskiej uczty w domu patrycjusza, realiów życia ostatnich Jagiellonów, czy dworskich i mieszczańskich salonów aż do odtworzenia trudnej rzeczywistości okupacyjnej czy peerelowskiej. Doświadczenia te nauczyły mnie, że wyposażyć wnętrza zgodnie z potrzebami scenariusza to nie wszystko. Prawdziwym twórczym wkładem jest nadanie wnętrzom wyrazistego i indywidualnego charakteru.

Największym sukcesem w karierze zawodowej Ewy Braun jest Oskar za dekorację wnętrz do „Listy Schindlera” (1994) w reżyserii Stevena Spielberga, którego z rąk Toma Hanksa odebrała razem ze scenografem Allanem Starskim. Projektantka podkreśla, że była oszołomiona wyróżnieniem, ale nie zmieniło ono, ani jej prywatnego, ani zawodowego życia. – Naturalnie, jest to nagroda, o której marzą filmowcy. Pojawiają się nowe szanse, ale skorzystanie z nich to kwestia osobistych wyborów – mówiła w wywiadzie udzielonym I Programowi Polskiego Radia. – Trzeba podjąć decyzję, czy chce się pracować na rynku amerykańskim, bo to stamtąd głównie pojawiają się propozycje. Ja jednak postanowiłam wrócić do Polski i tu realizować swoje plany.

Wystawa stworzona przez Centrum Spotkania Kultur w Lublinie w ramach Festiwalu Scenografii i Kostiumów „Scena w Budowie”. Projekt wystawy: Agata Zalewska. Producent techniczny: Marcin Moszyński. Koordynacja: Barbara Żarinow. Kurator ze strony MNKD: Seweryn Kuter

WERNISAŻ | 28 lipca, 15:00
TERMIN | 28 lipca – 30 września, 10:00-17:00
MIEJSCE | Muzeum Nadwiślańskie, Galeria Wystaw Czasowych, ul. Rynek 19, Kazimierz Dolny
BILETY | według cennika Muzeum