Paweł Dunal (ur. 1978) – W 2008 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem rektorskim na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (pracownia prof. Jarosława Modzelewskiego). W tym samym roku miała miejsce jego debiutancka wystawa w warszawskiej Galerii m2. W 2009 roku został finalistą 9. konkursu im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, a w 2013 41. Biennale Malarstwa „Bielska Jesień”. Jego nazwisko uwzględnione jest w publikacjach Piotra Bazylko i Krzysztofa Masiewicza: „Notes dla Kolekcjonerów”, „Przewodnik kolekcjonera sztuki najnowszej”, „77 dzieł sztuki z historią” oraz Kamy Zboralskiej „Przewodnik po galeriach sztuki. Sztuka inwestowania w Sztukę, tom trzeci”. Od 2007 roku jest reprezentowany przez warszawską Galerię m2. W 2014 roku przy okazji jego dużej przekrojowej wystawy „Sowy nie są tym, czym się wydają” Biuro Wystaw Artystycznych w Zielonej Górze napisało: „Paweł Dunal jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych artystów swojego pokolenia. W swoich obrazach swobodnie łączy różne wątki współczesnej kultury, odnosząc się do niej we wszystkich jej aspektach. Eksploruje historię sztuki, zastanawia się nad rolą środków poszerzających wyobraźnię i ludzką seksualnością. Malarstwo jest dla niego środkiem komunikowania, ciągle adekwatnym do błyskawicznie zmieniającego się świata. Nad obrazami pracuje często długo, mając świadomość wagi efektu ostatecznego. Równie swobodnie porusza się w obszarach abstrakcji jak i szczegółowej opowieści. Nie obawia się emocji, intuicji, korzysta z podświadomości jako źródła twórczości. Zielonogórska wystawa jest pierwszą retrospektywą artysty”.