Krzyk
reż|dir Barbara Sass | PL | 1982 | 88 min
prod|pro Ryszard Straszewski scen|wr Barbara Sass zdj|ph Wiesław Zdort muz|mus Wojciech Trzciński mon|ed Maria Orłowska ob|cast Dorota Stalińska, Stanisław Igar, Krzysztof Pieczyński, Iga Cembrzyńska, Anna Romantowska dys|dis KADR
Warszawa, początek lat 80. Młoda dziewczyna, Marianna opuszcza więzienie po krótkiej odsiadce za kradzież. Dziewczyna, znana w przestępczym półświatku jako „Perełka”, nie bardzo ma do czego wracać, desperacko pragnie zmienić swoje życie. Dzięki pomocy kuratora społecznego dostaje pracę salowej w luksusowym domu starców. Pojawia się też miłość i szansa na zmianę dotychczasowej sytuacji. Brawurowa rola Doroty Stalińskiej, napisana specjalnie z myślą o aktorce. Kopia filmu po cyfrowej rekonstrukcji.
Pokaz specjalny filmu „Krzyk” w reżyserii Barbary Sass z udziałem odtwórczyni głównej roli charyzmatycznej DOROTY STALIŃSKIEJ.
„Grać rolę, napisaną z myślą o tobie – to szczęście dla aktora” – powiedziała Dorota Stalińska. To równocześnie szczęście dla twórcy, bo można zacząć reżyserowanie postaci już na kartach scenariusza. „Krzyk” Barbary Sass był trzecim wspólnym filmem reżyserki z aktorką, Dorotą Stalińską, po wcześniejszych „Bez miłości” (1980) i „Debiutantce” (1981). To właśnie w „Krzyku” najlepiej widać relację, łączącą obie artystki. Postać Marianny, napisana z myślą o Stalińskiej i przez nią zagrana jest wyrazista i mocna. To łapczywa, wręcz dramatyczna chęć odmiany swojego losu na lepsze. Marianna pozornie szorstka, wulgarna, kryje w sobie pokłady wrażliwości. Podjęcie ryzyka brawurowej gry zaowocowało ważnymi nagrodami (Gdynia, Koszalin i San Sebastian), a bohaterka „Krzyku” uznawana jest za jedną z najciekawszych kobiecych kreacji aktorskich w polskim kinie lat 80. Pragnienie udanego życia jest tematem uniwersalnym, a we współczesnym świecie pozornie nieskończonych możliwości bardzo aktualnym. Rekonstrukcja cyfrowa pozwala pokazać ten ważny film kolejnym pokoleniom widzów.
1984 FPFF Gdańsk – Nagroda za rolę kobiecą (Dorota Stalińska)
2010 Pieśni miłosne
1999 Jak narkotyk|Like a Drug
1995 Pokuszenie|Temptation
1993 Tylko strach|Nothing But Fear
1993 Pajęczarki
1990 Historia niemoralna|An Immoral Story
1985 Dziewczęta z Nowolipek|Girls of Nowolipki
1982 Krzyk|The Scream
1980 Bez miłości|Without Love
Artystka za swój dorobek artystyczny została uhonorowana licznymi nagrodami, m.in.:
– 1978 – Nagroda za monodram „Żmija” na 13. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora (OFTJA) w Toruniu; Nagroda Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej „za twórcze osiągnięcia w pierwszych dwóch latach pracy w teatrze”;
– 1979 – Nagroda za monodram Utracona cześć Katarzyny Blum na 14. OFTJA w Toruniu; Nagroda za wykonanie piosenki na 4. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu;
– 1980 – Nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą w filmie Bez miłości na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku; Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego przyznawana przez tygodnik „Ekran”;
– 1983 – Nagroda aktorska przyznana w plebiscycie publiczności za rolę w filmie „Krzyk” na Koszalińskich Spotkaniach Filmowych „Młodzi i Film” w Koszalinie; Nagroda CAALA i CIDALC na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian za rolę w filmie „Krzyk”;
– 1984 – Złota Kaczka - nagroda miesięcznika „Film” w kategorii „najlepsza polska aktorka” za rok 1983; Brązowe Lwy Gdańskie za rolę w filmie „Krzyk” na 9. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku;
– 1991 – Złota Kaczka w kategorii „najlepsza polska aktorka” za rok 1990;
– 1996 – Srebrny As za monodram „Zgaga” - nagroda przyznawana przez Polish Promotion Corporation;
– 2013 – Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis;
– 2014 – Nagroda Wielki Ukłon na Międzynarodowym Festiwalu Kina Autorskiego Quest Europe w Zielonej Górze.
ZNAJDŹ NAS